نصيبي اني اكون معاك

فتاه فى قمه الاستعجال فى محطه القطار اثناء ركدها تصطدم بشاب نتيجه ذلك يشتبك سوسته جاكت الشاب ب بلوفر الصوف الذى كانت ترتديه الفتاه
الفتاه بنرفزه _يوو القطار هيمشى
الشاب_ يعنى اعمل ايه
الفتاه_ انت رايح رصيف كام
الشاب _اتنين
الفتاه_ انا كمان نفس القطار ..اخلع الجاكت 
الشاب_ ليه
الفتاه_ يعنى همشى كده مربوطه فى ايدك يا عم اخلع الجاكت فى القطار هنتصرف هشوف مقص اقطع شبكه دى
الشاب_ طيب
الفتاه _خد بس كل فى الجاكت
الشاب _عادى
الفتاه _يا عم خدها
الشاب _حاضر
اخد اللى كان فى جاكت سلمه للفتاه الفتاه اخدت الجاكت وركدت بسرعه على سلالم المحطه ثم التفتت اليه_ يالا القطار هيمشى

استطاعت الفتاه ركوب القطار ولكن الشاب تاخر من زحمه الناس داخل المحطه فتحرك القطار وضاع الجاكت
عند الشاب صاحب الجاكت عمر
عمر _الجاكت راح
مرتضى يحاول يكتم ضحكته _خلاص بقا ياعمر باين البنت عجبها جاكت حلال عليها
عمر_ ده رجالى
مرتضى بتريقه _عادى تعطى هديه ل اخ ليها
عمر _هديه بجاكت بتاعى
وليد يضحك_ يا عم مرتضى اسكت بقا الولد ھيموت على جاكت 
ثم تابع حديثه _البنت حلوه
عمر_ بصراحه قمر جاكت كان فيه 37 جنية ونص حلال عليها الجاكت والفلوس
مرتضى يضحك _بقولك ايه هى لو شافتك فى محطه تانى هتسلمك الجاكت
عمر _مش هتعرفنى عشان كنت لبس نظاره شمس وكاب
وليد _انت لو شوفتها تعرفها
عمر_ايوه
وليد يضحك _خلاص لو شوفتها تانى تمسكها من ايدها وعلى طول على المأذون
عمر _بجد هو ده اللى هيحصل اشوفها تانى مش مهم عندى جاكت
مرتضى _حبتها من اول نظره
عمر _ايوه
مره فتره من الوقت بعد ذلك كل من اصحاب عمر ذهب الى منزله مرتضى وهو مستلقى على فراش ممسك هاتفه ينتبه الى بوست من فتاه تقول_ انا كنت فى محطه ساعه 5 المغرب فى شاب ساب جاكت بتاعه هو اختفى مره واحده جاكت بتاعه معيا لو شخص ده شاف البوست ياريت يبعت رساله على صفحتى
انتفض مرتضى من مكانه وهو يقول هى البنت _انا ابعتلها اقولها على عمر صاحبى 
ثم توقف لفتره يفكر فى صمت_ طب ما انا اللى اروح اخد منها جاكت اقولها انا صاحب الجاكت ده
كده كده هى متعرفش شخص مين لان عمر قال مش هتعرفنى عشان كنت لبس نظاره شمس وكاب.
مرتضى بعت الرساله للفتاه وبعد مده الفتاه ردت عليه طبعا كانت بتساله حتى تتاكد انه هو الشخص.. فى اخر الرسائل
الفتاه _خلاص يا استاذ مرتضى ممكن اقابلك فى محطه ساعه 5 مغرب فى نفس الميعاد بس انا معرفش شكلك منكش واضح ملامحك لانك كنت لبس نظاره شمس وكاب
ثم تابعت حديثها_ انت حاضرتك هتعرفنى
مرتضى فى صمت _هعرفها ازاى 
ثم تابع حديثه كتابه _انا هبعتلك صوره ليا عشان تعرفنى هكون واقف عند رصيف اتنين
الفتاه _تمام
فى صباح يوما جديد مرتضى لبس اشيك حاجه عنده وهو متحمس عشان يشوف الفتاه ذهب بالفعل الى المحطه مره فتره من الوقت فجاه ذهبت اليه الفتاه
الفتاه _انت مرتضى
مرتضى_ ايه قمر ده
الفتاه پحده _نعم
مرتضى _ايوه انتى اللى كلمتنى امبارح
فتاه ايوه _اتفضل جاكت
مرتضى_ انتى اسمك ايه
الفتاه _ملكش دعوه
مرتضى _ايه الرد ده
همت بحركه وركبت القطار ذهب هو كذلك وركب القطار وجلس فى مقعد امامها
الفتاه بنرفزه_ انت عاوز ايه
مرتضى_ انا بدور على عروسه
الفتاه _وانا مالى
مرتضى _انتى مخطوبه
الفتاه _ملكش دعوه
مرتضى _ايه يابنتى كلامك ده ..مش تحترمى اللى قدامك
الفتاه بنفاذ صبر _انت عاوز ايه
مرتضى_ اخطبك
الفتاه بتريقه _يا سلام
مرتضى _انا بكلم بجد ممكن اجى معاكى واكلم اهلك
الفتاه _طيب بس ثانيه واحده رجعه تانى اوع تتحرك من مكانك
مرتضى _انا قاعد هنا
ذهبت الفتاه واخبرت بعض الركاب بطريقه دراما _يا عينى الشاب اللى هناك ده فاقد ذاكره
ثوانى كان كل الركاب فى القطار حول مرتضى اللي كان مذهول
فى ايه اللى كان بيرد يقول _افتكر يا ابنى اى حاجه 
واللى كان بيرد يقول _احنا معاك مش هنسيبك 
فى الوقت ده كانت الفتاه تضحك وهى تقف خلف ناس مرتضى لحظها وعرف انها عملت فيه مقلب ظل فتره يقنع الناس.. بعد ذلك توقف القطار ونزل الجميع مرتضى كان يبحث عن الفتاه وجدها تتحرك امامه ذهب مسرعا اليه وظل يراقبها بالصدفه طلعت الفتاه فى نفس القرية مرتضى عرف عنوان منزلها وكذلك عرف اهلها وعرف ان اسم الفتاه ميار بسرعه ذهب الى اهله
 اخبر والدته عنها فى الليل ذهبت مامت مرتضى الى منزل ميار واخبرتهم انها تريد ابنتهم لابنها مرتضى كان فى ترحيب من اهل ميار 
مرت الايام وصلت الموافقه من اهل ميار على مرتضى
فى منزل ميار
دخلت ميار لكى تقابل العريس طبعا كانت صډمتها عندما شاهدته
ميار _انت
مرتضى _مش قولتلك انى بدور على عروسه
ميار _اسمه ايه ده انت شوفتنى من كام يوم جيت تخطبنى انهارده
مرتضى_ نصيبى انى اكون معاكى 
ثم تابع حديثه_ احنا هنفضل واقفين
ميار_ اتفضل
جلست على الاريكه هى ومرتضى تبادلو اطراف الحديث فى ضحك ومرح
مرتضى _ايه موافقه عليه
ميار_ تمام
مرتضى _نجيب الشبكه بكره
ميار _انت مستعجل اوى
مرتضى _اصلى بقالى سنين بدور على اللى ټخطف قلبى
ميار _عرفتها
مرتضى_ اه عرفتها مش عاوزها تضيع من ايدى
ميارابتسامه _تمام بكره نجيب الشبكه
عدت الليله على مرتضى وميار فى فرحه وسعاده وتمت الخطوبه
عند مرتضى و وليد
مرتضى _اتفضل جاكت اعطى ل عمر
وليد باستغراب _جبته ازاى
مرتضى بكذب_بالصدفه كانت بنت بتكلم قدامى عرفت انها اللى اخدت الجاكت وانا اخدته منها
وليد_ يا خساره ده عمر كل يوم يحلم انه هى هتجى تسلمه الجاكت ويقابلها
مرتضى بنرفزه من كلام وليد_ على فكره انا خطبت
وليد _خطبت من غير ماتقول
مرتضى _دى خطوبه على ضيق جدا طبعا فى الفرح انت اول المعزومين
وليد _طيب مبروك عقبال الفرح
فى كافيه مرتضى وميار بيتكلموا عن الشقه وتجهيزات وكانت ميار لبسه نظاره شمس 
ميار _فى ايه مالك 
مرتضى بۏجع_ مش عاوزك تكرهينى انا غلطت فى حقك وفى حق صاحبى
ميار _انت قصدك ايه
مرتضى _انا لازم اسيبك
ميار _انت بتهزر
مرتضى _الحقيقه ان
قطع حديثهم عمر
عمر_ ايه ياعم مبروك مش كنت تقول انك خطبت يعنى اعرف من وليد
مرتضى بتوتر _الله يبارك فيك عقبالك
كان فى الوقت ده ينظر الى عمر وخاېف انه يعرف ميار مرتضى كان عاوز وقت يفهم ميار الحقيقه وبعدها هيقول لعمر كل حاجه لكن عمر جاه فجأه اكيد هيقول عليه صديق ندل
عمر _عرفنا بالعروسه
مرتضى بتردد _ميار
عمر_ اهلا
ميار_ عقبالك
عمر_ ياريت بس اشوفها
ميار _هى مين
عمر _اللى اخدت منى الجاكت فى المحطه ياريت بس اشوفها
ميار _ الجاكت بتاعك كان فيه 37 جنيه ونص
عمر بفرحه _ايوه انتى تعرفيها
 ياريت تقولى مكانها فين
مرتضى بۏجع _ميار اللى اخدت منك جاكت ياصاحبى
عمر قلبه يخفق بشده _ممكن تخلعى النظاره
خلعت ميار النظاره من على وجهها
عمر _لا مش هى
ميار _مش انا اللى اخدت منك جاكت 
مرتضى مندهش _انا مش فاهم حاجه
ميار _فى واحده اسمها نسمه هى صاحبتى وجارتي هى اللى اخدت الجاكت منك ياعمر
فلاش باك
ميار _ايه ده يا نسمه
نسمه ده جاكت رجالى
ميار_ انتى اشتريتي جاكت رجالى ليه
نسمه _وانا فى محطه شاب خبط فيه وان سوسته جاكت اللى كان لبسه تشبك فى بلوفر اللى انا لبسه .كنت مستعجله عشان القطار كان هيتحرك ..هو كمان هيركب نفس القطار .قولته يقلع الجاكت فى القطار اقدر افك شبكه دى
ميار_ ايه اللى حصل
نسمه_ ركبت القطار وهو على بال لما تطلع السلم كان القطار مشى وفضل معيا الجاكت قوللى اعمل ايه
ميار_ دورى فى جاكت كده شوفى اى ورقه عنه..نعرف مكانه
نسمه _مفيش غير 37 جنيه ونص اصلى انا قولتله ياخد كل حاجه من جاكت
ميار _على فكره كويس انك قولتى كده كان زمانه ضاع منه الجاكت بكل حاجه فيه ..
نسمه _المهم هنوصلو الجاكت ده ازاى انا كمان معرفش شكله لانه كان لبس نظاره شمس وكاب
ميار _اعملى بوست على جروبات اسالى عن صاحب الجاكت
نسمه _اعملى انتى انا معيش باقه نت
باك
ميار _انا عملت البوست نزلته باسم صفحتى وانت يا مرتضى اللى بعت الرساله
فلاش باك
نسمه_ ايه ده فى رساله
ميار _حد اتكلم
نسمه _واحد بيقول انه صاحب جاكت
ميار _خلاص اكتبى وحددى ميعاد انه يقابلك وتسلمى جاكت ليه ..
نسمه _حاضر ثم تابعت حديثها _بص انتى هتجى معيا .
ميار _تمام
باك
ميار وهى تنظر الى مرتضى_ لما شوفتك فى المحطه وعرفتك حسب صوره اللى بعتها ونسمه كانت معيا
فلاش باك
ميار _هو هناك اهو شاب صاحب الجاكت
نسمه _مش هو الشاب اللى خبطت فيا كان طوله اقصر من كده
ميار _غريبه ده قال كل علامات اللى تاكد انه هو صاحب الجاكت
نسمه _يمكن صاحبه
ميار _ما كان يقول من الاول يعنى الولد بيهزر خليكى انتى اما اشوف حكايته ايه هاتى الجاكت
باك
مرتضى وينظر الى عمر _انا كنت هقولك الحقيقه ..
عمر
 _انت عارف لو كانت خطيبتك هى نسمه صدقنى انا عمرى ما كنت هسيبها لك ..
مرتضى _انا اسف يا صاحبى 
ثم تابع حديثه بفرحه وهو ينظر الى ميار_ كويس انك مش نسمه
عمر.. بنرفزه _قوم معيا
مرتضى _على فين
عمر _صلح اللى عملته تعالى انت وخطيبتك عشان اروح لنسمه
مرتضى _طيب روح وحنا جاين وراك .
عمر _دقيقه واحده عشان مكسرش الكافيه على دماغك ياصاحبى ..
مرتضى يضحك _حاضر
عمر_ بطل ضحك انت حسابك معيا بعدين انا هروح اشغل العربيه
خرج عمر وهو فى قمه السعاده انه وجد الفتاه الذى احبها من نظره الاولى ومرتضى كذلك كان فى غايه الفرحه وسعاده وقلبه ارتاح انها ليست البنت التى يبحث عنها عمر
مرتضى_ مقولتيش ليه انك عرفتنى ليه سبتنى كل مده دى فى حيره انا قلبى كان وجعنى 
ميار _رغم انى بكره المقالب ومحبش اعملها فى حد بس اول ما شوفتك كنت مضيقه جدا انك كذبت عليه قولت الولد ده بتاع مقالب قولت لازم اردلك المقلب ده بس لما جيت عندنا البيت وكلمتنى حبيتك يا مرتضى كنت مستنه انك تقولى مين صاحب الجاكت كنت عاوزه اعرف انت مخبى عنى ليه
مرتضى _عشان كان ممكن تكونى نسمه وتسيبنى كل مره كنت اشجع نفسى عشان اقولك عن عمر وكنت ديما حزين انى خبيت على صاحبى وقلبى يتقطع اكتر لما اسمعه كل مره يقول نفسى اشوفها مع الوقت كنت بحبك اكتر يا ميار كنت خايڤ اكتر انى اضيعك بس الحمد الله انا لا طلعت عمر ولا انتى طلعتى نسمه انتى نصيبى وانا نصيبك .
ميار _يا مرتضى اللى يقوى الحب الصراحه وعدم الخداع يعنى مفيش مقالب تانيه
مرتضى _مفيش مقالب
فجاه يقطع حديثهم
عمر ..بصړاخ _يالا
ميار ..انتفضت من مكانها _حاضر ده صاحبك مچنون اوى
مرتضى _اللى يحب يعمل اكتر من كده
عمر راح واتقدم لنسمه وتم زواج عمر ونسمه ..وكذلك مرتضى وميار
عند نسمه وعمر
نسمه _عمر
عمر_ نعم
نسمه _تعالى عاوزك تجبلى حاجه
توجه الى المطبخ
عمر _فى ايه
نسمه _هات كوبيات اللى فوق دى
عمر _حاضر
نسمه _والطبق اللى هناك ده
عمر..بنفاذ صبر_ حاضر
نسمه _انت رايح فين
عمر _مش خلاص جبت اللى عاوزه
نسمه
 _لا استنى ممكن احتاج حاجه تانى
عمر _انا ايه اللى خلانى اتجوز واحده قصيره
نسمه بزعل مثل الاطفال _مش عجبك 
قالتها خرجت من المطبخ جلست على اريكه فى صاله توجه اليها
عمر _طبعا عجبانى ده انا حبيتك من اول نظره انا اعمل المستحيل عشان متروحيش منى والحمد الله انتى نصيبى وانا نصيبك انا بحبك اوى يانسمه
نسمه بفرحه _وانا كمان
عمر _يا سلام يا حببتى لما بتكونى هاديه بتكونى عسل
نسمه _طيب يالا تعالى ساعدنى 
عمر _تحت امرك ياقلبى
عند ميار ومرتضى
ميار _قوم يا مرتضى انا عاوزه اشرب
مرتضى يفرك فى عينه_ طب ما تروحى ياحببتى تشربى
ميار _انا خاېفه
مرتضى بتريقه _المطبخ فى شقتنا مش فى شقه تانيه
ميار _قوم بقا
مرتضى _حاضر
ميار نهض من الفراش متوجه خارج الغرفه
ميار _انا هجى معاك اصلى خاېفه اقعد فى الاوضه لوحدى
مرتضى_ انا حاسس انى متجوز عيله صغيرة
ميار _انا زعلانه منك ومش عاوزه منك حاجه
خرجت من غرفه جلست على مائده طعام صغيره داخل المطبخ تضع يدها على خدها ..يدخل مرتضى المطبخ يجلس بجوارها
مرتضى _يعنى انتى الوقتى مش خاېفه لما تقعدى لوحدك
ميار _مش انت اللى قولتلى انك عيله صغيره ومضايق منى بعدت عنك
مرتضى _اضايق منك ازاى انتى خطفتى قلبى
ميار بزعل مصطنع _مهما تقول انا لسه زعلانه منك
مرتضى _انا همشى خليكى عندك 
ثم ذهب وفصل النور على شقه
ميار بصړاخ مثل الاطفال _مرتضى انا خاېفه
مرتضى وهو يحاول يكتم ضحكته _الحقى فى حاجه تخوف فى الشقه
ميار جريت عليه وحضنته_ حاجه ايه 
ثم تابعت حديثها انت بتضحك _بتعمل فيا مقلب
مرتضى _انتى مطلعه عينى بس بحبك يا قمر
ميار _وانا كمان
ثم اتكلمت ميار ومرتضى فى نفس واحد _نصيبى انى اكون معاك ...تمت