مكالمة من مجهول بقلم شيماء فرج الجزء الاخير.

بوسى وسابتهم لوحدهم سمير راح قعد جنب بوسى على السرير وفضل باصصلها وساكت
بوسى ايه ياحبيبى مالك انت ليه مش فرحان 
سمير بكذب لا ياحبيبتى فرحان طبعا بس المفاجاه 
بوسى تعرف انى فرحانه اوى 
سمير علشان كان نفسك فى بيبى 
بوسى لا طبعا علشان حجيب بيبى منك انت 
سمير اه ياحبيبتى ربنا ليا 
بوسى حتسميه ايه بقى 
سمير بعدين يابوسى انا تعبان من السفر رايح جاى ساعات طويله من غير نوم انا حرتاح شويه وانتى انزلى شوفى مامتك وباباكى بيحبوا ايه خلى ماجده تجهزه 
بوسى صحيح ياحبيبى شكرا على انك أقنعت بابا وصالحتنى عليهم 

سمير بعصبيه يوووه يابوسى ماشى يا ستى العفو يلا بقى سيبينى انام 
بوسى كانت مستغربه رد فعله ومش عارفه هو بيعمل كده ليه لكن رجعت قالت لنفسها سيبيه ينام هو برده يومين وهو صاحى سايق 
قامت نزلت تخت تشوف اهلها لكن مالقتهمش ولقت البيت هادى خالص
بوسى طنط ماجده 
ماجده نعم ياحبيبتى 
بوسى هو فين بابا وماما 
ماجده طلعوا يرتاحوا فوق 
بوسى طيب لوسمحتى حضرى عشا حلو 
ماجده من عينيا شوفتى بقى ربنا صلح الأحوال ازاى 
بوسى اه والله دعوتك استجابت 
ماجده تسلمى ياحبيبتى 
بوسى انا حطلع اشوفهم علىماتخلصى 
طلعت بوسى تشوف اهلها لكن قبل ماتخبط علىةباب الاوضه سمعت امها وأبوها بيتكلموا 
ام بوسى مالك يا عبد الله انت مش فرحان ولا خاېف تبقى جد 
الاب انتى بتهزرى انتى مش شايفه جوزها شكله مش فرحان ازاى 
الام ده تلاقيه من المفاجأة ياخويا هو كان يصدق أن بعد العمر ده يجيب عيل 
الاب مش يمكن من الخۏف 
الام وېخاف من ايه بقى ان شاء الله 
الاب خاېف مايلحقش يربيه صدق بتوع زمان لما قالوا ابن الشيبه يتيم 
الام ليه يا عبد الله بتقول كده هو مش كبير اوى كده
الاب ده شكله إللى مش كبير انتى عارفه لما استلمت قسيمة الجواز اكتشفت ان عنده ٤٦ سنه يعنى أكبر من بنتك بثلاثين سنه 
الام ياخبر اسود 
عبد الله ايه مش كنتى فرحانه دلوقتى 
الام انا مفكرا سبعه وثلاثون ولا حاجه 
الاب يا سلام فرقت قوى يعنى 
قطع كلامهم صوت خبط الباب بوسى كانت اكتفت من إللى سمعته وخاڤت امها تعمل حاجه وتضايق سمير بيها خصوصا وهى عارفه حساسيته من الكلام عن السن 
فتحت ام بوسى الباب لقيتها بوسى 
الام تعالى يابوسى ادخلى اومال فين جوزك 
بوسى سمير تعبان من السفر ايديكى شوفتى الطريق طويل ازاى 
الام اه والله عند حق ده احنا تعبنا واحنا جايين لكن هو كمان كان لسه جايلنا 
بوسى وحشتنى يابابا 
الاب وانتى كمان ياحبيبتى 
بوسى هونت عليك يابابا تقولى بنتى ماټت 
الاب وانا هونت عليكى يابوسى واختارتى سمير وانتى لسه عرفاه من كام يوم 
بوسى انا مقصدتش إللى فهمتوه يابابا
الاب أوعى يابنتي تفكرى خوفى عليكى وحدتى معاكى قسوه ده انتى واخوكى نور عينى وانتى حتبقى ام وتجربى وتعرفى وقتها ان الاهل مايهمهش غير سعاده ولادهم وراحتهم 
الام خلاص بقى يا عبد الله انت وبنتك الحمد لله ان ربنا جمعكم على خير من تانى 
بوسى الحمد لله انتوا طلعوا فوق ليه يلا بينا ننزل نتعشى 
نزلت بوسى وامها وأبوها يتعشوا 
الام هو جوزك مش حيتعشى 
بوسى لا ياماما هو قالى اعتذرلكم لانه نام حتى بلبسه من التعب 
الاب سيبيه يرتاح يابنتي 
اتعشوا مع بعض التلاته بعد ماحاولوا يصحول مهند لكن رفض وكمل نوم 
الام جوزك حنين عليكى يابوسى 
بوسى ياااه ده حنين دى شويه ده نفسه يجيبلى نجمه من السما بكره لما يروح الشغل حفرجك جايبلى ايه 
الاب الهنا مش بالحاجات ياحبيبتى 
بوسى هو حنين فى كل حاجه والله يابابا 
خلصوا عشاهم وقاموا يناموا عدى الليل على الكل 
وظهرت نهار يوم جديد سمير قام من نومه بدرى كلم الدكتور وعرف ان المعمل بيبدأ شغله من الساعه ثمانيه الصبح خرج بسرعه قبل مابوسى تصحى او اهلها سمير ماكنش حابب أى حوار من أى نوع مع بوسى إللى صحيت من نومها مالقتهوش جنبها فضلت نور عليه فى كل مكان لكن مالقتهوش وده ضايقها اوى لان كده اهلها ممكن يزعلوا كفايه انهم قدروا تعبه وأنه مانزلش يتعشى معاهم فقررت تكلمه فى التليفون 
بوسى الو ايوه ياحبيبى انت خرجت بدرى قوى كده ليه 
سمير مشغول يابوسى عندى شغل مهم وحرجع علطول 
بوسى حبيبى كده بابا وماما حيزعلوا يفكروا انك مش مقدرهم
سمير لا ماتقلقيش نص ساعة وراجع 
بوسى ماشى ياحبيبى سلام 
سمير مع السلامه 
سمير كان وصل المعمل أخد منه الدكتور العينات المطلوبه للفحص 
سمير ارجوك يادكتور انا عاوزهم فى اسرع وقت 
الدكتور انا فاهمك ومقدر موقفك ادينى ساعتين بالكثير وتعرف النتيجه 
سمير طيب انا عندى ضيوف حروح اقعد معاهم شويه وممكن تبلغنى فى التليفون 
الدكتور ايوه طبعا اتفضل
خرج سمير من المركز الطبى وهو خاېف ومړعوپ ركب عربيته علشان يرجع الفيلا قبل اهلها مايصحو 
لكن طول الطريق وهو بيكلم نفسه 
سمير لنفسه يارب ماتكسرش فرحتى وفرحتها انا حبيتها واعتبرتها بنتى مش حقدر اتحمل انها تكون بتخونى انا ممكن اكون فيها لكن معقول ايلينا كدبت عليا ووهمتنى انى مش بخلف وهى إللى مش بتخلف 
يكون هو ده الموضوع إللى قالت إنها عاوزه تقوله ليا قبل ماتموت ياااه انا فعلا ممكن اكون أب يارب ادينى العمر اربيه وافرح بيه 
وصل سمير للبيت وكان وقتها صحى اهل بوسى ونازلين تحت 
سمير سلام عليكم معلش انا اسف كان فى ورق لازم امضيه خلصته بسرعه ورجعت 
عبد الله ولا يهمك ربنا يكون فى عونك احنا كمان عاوزين نحجز الاتوبيس ونرجع 
سمير لا طبعا لازم تقعدوا معانا يومين 
عبد الله لا والله مش هينفع علشان شغلى 
سمير حضرتك كده بتحرجنى لازم تقضوا معانا كان يوم علشان خاطر بوسى وانتوا كمان تتفسحوا فى الغردقه 
بوسى اه والنبى يابابا خليك معانا 
عبد الله اللهم صلى عليك يانبى 
الجميع عليه افضل الصلاة والسلام 
ماجده اتفضلوا ياجماعه الفطار جاهز 
دخل الجميع لغرفة السفره فطروا 
لكن بوسى كانت حاسه ان سمير متغير معاها وبيحاول يتجنب الكلام معاها لكن مرحب بأهلها جدا 
خلصوا فطار وخرج سمير وعبد الله يقعدوا فى حديقة الفيلا يشربوا الشاى 
بوسى أخدت امها وطلعت تفرجها سمير جابلها ايه وتحكيلها على تركيا والممثلين إللى شافتهم 
اما عند سمير وعبد الله 
سمير هو حضرتك بتشتغل ايه يا استاذ عبد الله فى المصنع 
عبد الله انا مدير الحسابات هناك 
سمير يعنى حضرتك خريج تجاره 
عبد الله ايوه 
سمير بس بيتهيألي الشغل اليومين دى مش زى الأول ولا ده فىالسياحه بس 
عبد الله هى الأحوال الاقتصاديه عموما صعبه على الكل لكن اعتقد ان عندكم فى السياحه اصعب بكتير 
رن جرس موبايل سمير وكانت دقات قلبه أعلى من رنة الموبايل 
سمير استأذن من عبد الله وقام