رواية لم يكن الأخير.الجزء الخامس.

الكلام ده انت زى ماتكون كنت مستنى علياء تفتح الموضوع

مصطفى  :لا مين قال كدهبس بصى هم خمس تيام بس اكثر من كده هاجى اخطفك من البيت واللى يحصل يحصل

ليلى  :قصدك الحق اتجوزها وانت عاقل قبل ما.

مصطفى  :قبل ما ايه ها فى واحده تقول على جوزها مچنون

ليلى  :جوزها! لا لسه فاضل خمس تيام

مصطفى  :يعنى انتى موافقه على فرح بعد خمس تيام

ليلى  :انت بتتذاكى عليا ..طيب مفيش جواز من اصله

مصطفى  :انت حره..يلا انزلى علشان وصلنا

ليلى ومصطفى نزلو من العربيه

ليلى  :بقولك مفيش جواز تقولى براحتك يعنى مش فارقه معاك

مصطفى  :مانا قولتلك انا معنديش مشكلهقرب من ودنها وهمس لها علشان ساعتها هخطفك

ليلى تبتسم لمصطفى

ليلى ومصطفى واهلهم اتفقو على ان كتب الكتاب يكون بعد يومين والاشهار يكون بعد اسبوع واتفقوا مع الفتوجرافر ومع الكوافير وعلياء راحت مع ليلى يشترو فستان الفرح وإياد راح مع مصطفى علشان يجيبو البدله وجه اليوم اللى ليلى ومصطفى بيحلمو بيه يوم الفرح

مصطفى وإياد بيجهزو فى بيت بابا مصطفى

مصطفى  :يلا يابنى انجز مش عاوزين نتاخر

إياد  :طيب استنى شويهانت متسربع كده ليه خاېف تغير رايك

مصطفى  :بلاش غلاسه وخلص بسرعه

احمد  :انا خلصت

مصطفى  :وانا كمان مش فاضل غير السئيل ده

إياد  :انا خلصت

مصطفى  :طب يلا بينا بسرعه

احمد  :لا استنى يامصطفى انا عاوزك فى كلمه

إياد  :واضح انها كلمه خاصه ..اروح انا كلم بابا اشوفه هيقابلنا فين

احمد  :انت متعرفش انا مبسوط قد ايه انك كبرت وانى بحضر فرحك النهارده

مصطفى  :بالمنظر ده مش هنلحق الفرح

احمد  :انت متسربع على ايه ..استنى لما اخلص كلام الاول

مصطفى  :طيب بس بسرعه

احمد  :ههههههههه مش هتتغير ابدا من وانت صغير كنت تحاول تخبى احساسك بانك تهزر او تعمل نفسك مستعجل فاكر زمان لما كنت بتتكرم فى المدرسه لما كنت افكر اقولك قد ايه انا فخور بيك كنت تعمل زى دلوقتى بالظبطعلشان تدراى انك مبسوط انى فخور بيك

مصطفى يحاول يتكلم وبعدين مالقيش كلام

احمد  :انا عاوزك تعرف انى طول عمرى فخور بيك وعاوزك تعرف انه مهما حصل انا بحبك قوى ومش ممكن ازعل منك

فى اللحظه دى مصطفى فكر ياسال بابه عن الكلام اللى قالته ليلى عن مامته لكن خاف يبان انه مهتم بمامته فما سالش

إياد  :بابا هيحصلنا على هناك ايه مش كنت مستعجل

احمد  :خلاص اهو طالعين مبروك يامصطفىياخد مصطفى بالحضن

إياد  :ايه ده ايه ده انا كمان عاوز حضن فينك يا بابا

مصطفى وهو بيدارى انه اتاثر  :مش يلا بينا بقى

إياد  :يلا

فى بيت علياء الكوافير بيعمل مكياج ليلى وعلياء وزهره موجودين معاها وفجأة جه حد من الخدم وقال لعلياء انا واحده عاوز تقابل ليلى

علياء  :مين دى مقالتش اسمها

الخادم  :لا هى قالت عاوز تشوف الاستاذه ليلى

علياء  :طيب تمام انا هنزلها

علياء تنزل  :اهلا وسهلا انا علياء صحبت ليلى حضرتك مين

صفاء  :انا مامت مصطفى

علياءمستغربه  :مصطفى مرتبكه اهلا وسهلا اتفضلى ياطنط

علياء اخدتها وطلعت بيها فوق عن ليلى واول مادخلت

ليلى مندهشه ومبسوطه  :طنط صفاء وقامت تحضنهاانت جيتى امتى

الكوافير  :طب مش تقولى انك قايمه كانت المكوه ھتحرق وشك

علياء  :معلش اصلى دى مامت العريس

زهره  :مامت العريس اهلا وسهلا انا زهره مامت ليلى

صفاء  :صفاء وسلمت عليها

زهره  :مصطفى قالنا انك مش هتقدرى تجى وتسيبى شغلك

صفاء  :لا مهو انا عاملاها مفاجئه لمصطفى

زهره  :انا مبسوطه انك قدرتى تجى

صفاء  :وانا كمانوبعدين انا مش ممكن اضيع فرصه انى اشوف عروسه ابنى الاموره وهى بفستان الفرح

ليلى  :ربنا يخليكى ياطنط

زهره  :طيب انا هروح اجهز بعد اذنك يامدام صفاء

صفاء  :اتفضلى

ليلى  :انتى وصلتى هنا ازى وفين ندى ماجتش معاكى ولا ايه

صفاء  :لا ندى معرفتش تجى وبعدين انا قولت كده احسن انا خاېفه رد فعل مصطفى ومش عاوزه ندى تاخد فكره وحشه عن اخوها

ليلى  :لا ماتخفيش ان شاء الله خير..بس ماقولتليش عرفتى اننا هنا ازى

الكوافير  :ممكن تجى نكمل وعلشان مانتاخرش

ليلى  :ثوانى مش شايفنى بتكلم

صفاء  :لا هو معاه حق روحى اقعدي وانا هاكملك

ليلى  :اوك بس زى ماقولتلك مبحبش المكياج الاوفر

الكوافير  :حاضر

ليلى  :قولى بقى عرفتى ازى

صفاء  :انتى لما قولتى على النت انكم هتتجوز النهارده انا فكرت اعملكم مفاجئه واجى فكلمت احمد وعرفت منه التفاصيل وادينى اهو

ليلى  :انا مش مصدقه نفسى انا مبسوطه جدا انك هتكوني معانا فى يوم