رواية لم يكن الأخير.الجزء الخامس.

زى ده

صفاء  :انتى اللى خليتى ده ممكن انا متشكره جدا

بعد ما الكوافير خلص وليلى بقت جاهزه

زهره  :بسم الله ما شاء الله احلى عروسه ياحبيبتى والله باستها الف مبروك ياعمرى

صفاء طلعت علبه واديتها لليلى

ليلى  :ايه ده

صفاء  :افتحيه

ليلى تفتح العلبه تلاقى عقد  :الله ده حلو قوىميرسى اوى

صفاء  :يلا البسيه

ليلى  :لا انتى لبسهونى

صفاء تلبسها العقد  :حلو قوى عليكى

زهره  :فعلا جميل ليلى انا هنزل لبابكى علشان وصل

ليلى  :طب ماننزل كلنا

علياء  :لا انتى خليكى لحد لما مصطفى يجى

صفاء  :طيب انا كمان همشى

ليلى  :تمشى 

صفاء  :انا بفكر من ساعة ماجيت وانا مش حسه انى مستعده اواجه مصطفى دلوقتى

ليلى  :ليه انت جيتي كل المشوار ده علشان تشوفيه

صفاء  :انا مش عاوزه ابوظ له اهم يوم فى حياته

ليلى  :لا انا مش هسيبك تمشى

مصطفى وصل..مامت ليلى لسه هتزغرط بس رضا قالها مينفعش علشان بابا علياء مصطفى طلع عند ليلى

مصطفى  :اوعى تقولي لسه ماخلصتيششاف مامته

صفاء  :مصطفى

مصطفىمصډوم  :ماانتى مين

صفاء  :وحشتنى ياسيمبا ايه برضو لسه ماعرفتنيش

مصطفى  :مين حضرتك انا بصراحه اول مره اشوفك

ليلى  :مصطفى دى مامتك ازى معرفتهاش

صفاء  :معلش هو اصل كان صغير قوى لما انا سافرت ممكن يكون مش فاكر شكلى

مصطفى  :مامت مين انا مامتى ماټت من زمان اكيد حضرتك غلطانه

الكل مستنيهم تحت

رضا  :هم اتاخرو كده ليه

إياد  :مع انه كان مستعجل جدا طول السكه

رضا  :كده هنتاخر على المأذون

احمد  :طيب انا هطلع استعجله

رضا  :انا جاى معاك

احمد  :لا لا لا خليك انت مستريح انا هطلع بسرعه

احمد طلع ولقى صفاء بټعيط

صفاء  :مصطفى انا غلطانه غلطه كبيره اه بس مش لدرجه انك تعتبرنى مېته

مصطفىبصوت عالى  :انتى ليه مش عاوزه تفهمينى انا اول مره فى حياتى اشوفكانا ماعرفكيش

احمد  :لا تعرفها يامصطفى

مصطفى  :بابا انت كمان مشترك فى الموضوع ده

احمد  :انت عارف كويس ان دى مامتك فبلاش تعمل نفسك مش عارف وياريت تكلمها باحترام شويه

مصطفىبنرفزه  :لا دى مش مامتى ..دى الست اللى رمتى وانا عندى 6 سنين وهربت مع عشيقها

احمد يضرب مصطفى بالقلم  :انت قليل الادب

ليلى وصفاء مصډومين

مصطفى طلع يجرى بسرعه وكلهم طلعو وراه

لما نزلو تحت إياد اول ما شاف صفاء قعد يبصلها كثير وهى جايه من بعيد بيحاول يفتكرها

رضا  :مين اللى معاهم دى

زهره  :دى مامت مصطفى

إياد  :ايه دي طنط صفاء ايه اللى جابها هنا

مصطفى طلع بسرعه وليلى وراه  :مصطفى استنى رايح فين

رضا  :فى ايه يا استاذ احمد

احمد  :مفيش حاجه زى مانت شايف مصطفى مستعجل هو قال هو وليلى هيسبقونا

رضا  :طب يلا بينا

ليلى بتجرى ورى مصطفى  :مصطفى استنى مصطفى ركب العربيه وهى ركبت معاه بسرعه مصطفى طلع بسرعه بالعربيه

رضا وزهره ومحمد طلعو مع إياد فى العربيه وعلياء طلعت بالعربيه بتاعتها واحمد و صفاء طلعو

احمد قال لإياد يحاول يسهى اهل ليلى لحد مهو يحل المشكله

ليلى ومصطفى فى العربيه ومصطفى بيسوق بسرعه

ليلى  :مصطفى هدى السرعه شويه مصطفى مصطفى السرعه مش هتحل المشكله..مصطفى ..طب اقف بس فى حته نتكلم مصطفى مصطفى حاسب

صوت فرمله عربيات عالى مصطفى داس فرامل جامد والحمد لله لحق العربيه قبل ماتلبس فى العربيه اللى قدامه

مصطفى  :الحمد لله لما بص لليلى اتخض علشان راسها كان مخبوطه فى الاازاز ليلى

ليلى  : ااه .انت مچنون كنت هموتنا فتحت باب العربيه ونزلت

مصطفى  :ليلى ..استنى

الناس اللى فى الشارع  :دى سرعه يمشى بيها لولا ستر ربنا كان الفرح اتقلب عزاء يلا يابنى حصل خير الحمد لله انها جت على قد كده

مصطفى ركن العربيه ونزل لليلى للى كانت راحت قعدت على كرسى فى الشارع

مصطفى  :ليلى انت كويسه

ليلى بصت له پحده ورجعت بصت الناحيه التانيه  :كويسه

مصطفى  :ورينى راسك كده

ليلى  :قولتلك كويسه

مصطفى  :انا اسف ياحبيبتى اخدها فى حضنه خفت عليكى اوى

ليلى  :لو پتخاف عليا مكنتش تسوق بالسرعه دى

مصطفى  :انا اسف و انا متنرفز مابشوفش قدامى

ليلى  :مهى دى المشكله وانت متنرفز بتعمل حاجات بتخوفنى..انا عارفه ان اللى حصل مضايقك وانا فاهمه موقفك بس النتيجه انك كان ممكن ټأذى نفسك

مصطفى  :انا بصراحه عمرى مافكرت انى ممكن اشوفها تانى

ليلى  :بس انت كنت قاسى معاها

مصطفى  :ليلى..بصى تعالى مانتكلمش فى الموضوع ده النهارده فرحنا ولازم نلحق المأذون ده لو كان عاوزين نتجوز فى سنتنا ولا انا كده هبداء اصدق اننا فقر

ليلى  :لا