رواية لم يكن الأخير.الجزء الخامس.

يلا بينا نلحقه بس مصطفى انت زعلان من باباك

مصطفى  :متشغليش نفسك انتى بالموضوع ده ..انا مش عاوزك تفكرى غير فى الفرح وبس ويبوسها على راسها

ركبو العربيه وراحو الجامع علشان الاشهار

احمد ومصطفى اتصالحواما صفاء فاوقفت تتفرج من بعيد من غير ما مصطفى يشوفها

بعد الاشهار راح الكل على التصوير ..الكل كان موجود إياد و يوسف وسيف و علياء و مروه و ندى و إيمان وبعدين راحو على الميناء علشان يودعو مصطفى وليلى

ليلى سلمت على مامتها وباباها وعلى محمد وعلياء وعلى كل اصاحبها

علياء  :هتوحشينى قوى ياليلى ..مين هيغلس عليا فى الاوضه دلوقتى

مصطفى وليلى ركبو فى اليخت ومشيو بيه

كل اللى كانو موجودين شاور لهم  :باى

علياءمتاثره  :هتوحشينى قوى ليلى

إياد وقف وراء علياء.. قرب من ودنها  :انا عارف ان الموضوع ده مش وقته بس

علياء  :عاوز ايه بتقطع عليا اللحظه ليه ولفت وشها ليه لقيته نازل على ركبه وقفل ايده الاتنين على بعض انت بتعمل ايه

لما إياد فتح ايده علياء اټصدمت وبصت له وعنيها بتضحك

ايده كان فيها حروف كلمه I love you مكان حرف ال كان فى خاتم خطوبه

إياد  :كان المفروض اقدم لك الخاتم ده من زمان بس الظروف ودلوقتى لازم اأجل تقديم الخاتم ده بس معدتش قادر كل مره بشوفك فيها ببقى عاوز اصړخ واقولك تتجوزينى ..تتجوزينى ياعلياء

علياء بتبتسم له

إياد  :انا عارف ان الظروف مش مناسبه وانى كان لازم استنى بس ح

علياء  :انت بترغى كتير ليه انا موافقه

إياد  :ايو مانا عارف ان..ايه

علياء  :موافقه

إياد  :بجدطب هتلبسى انتى الخاتم ولا البسهولك انا ولا ايه

علياء  :ها

إياد  :بهزر وقام وقف ولبسها الخاتم وطبعا كل اللى موجودين باركو لهم

إياد  :اوعدك هحبك لاخر نفس فى حياتى

علياء  :وانا اوعدك انى مش هخليك تغسل غير مواعين العشاء بس

إياد  :ههههههههه

علياء  :ربنا يخليك ليا

إياد  :ويخليكى ليا

فى اليخت

مصطفى بيسوق وليلى قاعده جوه اليخت وهى قاعده سمعت صوت موسيقى من بره ولما طلعت لقت مصطفى حاطلهم عشاء على ضوء القمر

ليلى  :ايه ده

مصطفى  :تسمحي لى بالرقصه دى

ليلى  :اكيد

وبداء يرقصو على اجمل نساء الدنيا جوه عيونى انتى اجمل نساء الدنيا انتى ياحبيبتى

بعد مرور اسبوع ليلى ومصطفى رجعوا بيتهم بعد رحله طويلة باليخت وطول الاسبوع كانوا معزولين عن كل الناس وحتى ماعرفوش خبر خطوبه علياء وإياد

ليلى ومصطفى وصلو بيتهم

ليلى  :اخيرا

مصطفى ضمھا  :فى البيت ده هنعيش احلى ايام حياتنا انا وانتى وكريم ومنه

ليلى  :محمد ومنه

مصطفى  :ايو ولادنا

ليلى  :ياسلام ومين قالك ان اسمى ابننا هيبقى كريم انا عاوزه يبقى اسمه يوسف

مصطفى  :ياسلام لا طبعا هو كريم

ليلى  :ده ابنى انا وانا اللى هسميه

مصطفى  :ايه يوسف ده اسم وبعدين تعالى هنا انتى عاوزه تسميه يوسف ليه بيفكرك الاسم ده بحد مميز مثلا

ليلى  :يمكن وتدخل الاوضه

مصطفى  :ليلى تعالى هنا انتى رايحه فين ويدخل ورهاانتى مشيتى وسبتينى ليه

ليلىبتفضى الشنط ومصطفى واقف فى ظهرها وهى بتحاول تخليه يغير  :فى ايه يامصطفى انا دخلت افضى الشنط

مصطفى  :لا سيبى الشنط دلوقتى قولى لى يوسف ده يبقى مين

ليلىتلف وشها لمصطفى وبكل رومانسيه  :مصطفى انت لحقت تنساه

مصطفىبدا يتنرفز  :انسى مين

ليلى تبصه فى عينه وترد بدلع  :يعنى لازم اقولك يعنى

مصطفى  :ليلى متنرفزنيش

ليلى  :يوسف ده يبقى يوسف ده يبقى ابننا طبعا انت لحقت تنسى ههههههههه ضحكت عليك بص وشك اتغير ازى

مصطفى  :ام يعنى انتى بتشتغلينى

ليلى  :لا عاوز اشوف شكلك حلو زيي وانت بتغير ولا

مصطفى  :يعنى

ليلى  : بصراحه طلعلك 111 فى وشك وعنيك عملت كده تحاول تقلد مصطفى وهو متنرفز

مصطفى  :انا شكلى كده

ليلى  :لا شكلك اوحش شويه

مصطفى  :يعنى بتشتغلينى وكمان مش عاجبك شكلى

ليلى  :ايو هتعمل ايه يعنى ليلى فهمت من نظرة مصطفى انه وقت الخطړ فطلعت تجرى ومصطفى طلع ورها

مصطفى  :انتى فاكرانى مش هعرف امسكك .تعالى هنا لوحدك كده كده همسكك

ليلى طلعت على الصاله ووقفت وراء كرسى الكنبه

مصطفى  :مش هسيبك

ليلى  :انا غيرت رأي انت زى القمر فى كل الحالات

مصطفى بهدوء  :انا ايه قولى تانى كده

ليلى بكسوف  :زى القمر على طول

مصطفى  :ايو كده عاوزك على طول خاېفه كده يقعد على الكنبه ويبتسمخلاص تعالى اقعدى مش هعملك حاجه

ليلى تقرب براحه  :خلاص يعنى

مصطفى  :بس خليكى فاكره ديما مين اللى مسيطر هنا

ليلى  :تمام مش هعمل كده تانى ليلى قاعدت